Spanning tot het eind. Mapleleaves 2 - The Sea Devils 1 : 42-45.

De wedstrijd waarin het ging om de koppositie. Beide teams hadden nog niet verloren en beschikten over enkele spelers die makkelijk konden scoren. Aan het verloop van de wedstrijd kon je zien dat de coaches hun huiswerk goed gedaan hadden. Doel was bij zowel Mapleleaves als The Devils om de scoorders onder controle te houden. Bij hen was dat Daan en bij ons Steyn. En dat lukte ook goed omdat Daan niet verder kwam dan 20 punten en Steyn bleef steken op 19. Tot zover het tactische gedeelte.

De wedstrijd zelf. Uit het wedstrijdsheet valt niet veel op te maken omdat de minuten niet zijn bijgehouden en er scores bij spelers staan die op dat moment op de bank zaten. Het verloop van de wedstrijd is wel te volgen en daaruit blijkt dat wij tot twee keer toe een fikse achterstand opliepen van eerst 9 punten en later zelfs van 12 punten. Een omzetting in de verdediging, Mick ging hun beste speler verdedigen, bleek de ommekeer. Langzaam kwamen wij terug door scores van Mick, Seth en Steyn. Zodoende werd de ruststand 27-29.

In het derde en vierde kwart kregen wij hun beste spelers meer onder controle. Hard werken en goed verdedigen was de opdracht. En met succes omdat hun beste speler nog maar vier punten maakte en wij bleven aanhaken. Het verschil werd nooit groter dan 3 punten. In de laatste minuut sloegen wij toe. Met scores van Saleh, Seth, Dean en Steyn kregen wij een voorsprong van drie punten. Nogmaals een time-out. Met zes seconden op de klok was hun enige kans een driepunter en het was duidelijk wie die ging nemen, Daan. Opdracht, blijf bij hem en verdedig clean. Toch zag Daan kans om de driepunter te nemen, mis. Eindsignaal en dolle vreugde.

Keerpunt in de wedstrijd was het beter verdedigen. Mapleleaves scoorde na de rust nog maar 13 punten terwijl wij er 18 in kregen.

De scores zoals die op het sheet staan kloppen volgens mij niet maar hier wat er staat: Steyn 19 (1 driepunter?), Mick 7, Seth 6, Dean 6, saleh 5, Gijs 2.